Forumgebouw Wageningen Universiteit

Voor deze campus is een stedenbouwkundig landschappelijk plan gemaakt door M. v. Gessel in samenwerking met bureau B&B. Er is een langgerekt parkachtig middengebied ontworpen, omzoomd met bestaande en nieuwe onderwijsgebouwen. De gebouwen aan de rand zijn allen vijf á zes lagen hoog en vormen daarmee de fysieke omlijsting van het park. In dit licht glooiende park worden een drietal nieuwe gebouwen gerealiseerd, deze staan als grote objecten, ogenschijnlijk willekeurig in het groen. Het Forumgebouw is het centrale onderwijsgebouw, het belangrijkste en in ieder geval het meest publieke gebouw van de nieuwe campus. Het is de spin in het web en dat wordt versterkt door zijn centrale positie in het park. Het programma is divers en complex, het omvat onderwijsruimten, collegezalen, colloquiumruimten, practicumzalen en laboratoria, de universiteitsbibliotheek, Hogeschool Van Hall Larenstein en de restauratieve voorzieningen voor de gehele campus. Het totale programma 35.500 m2 groot, is gerealiseerd in een volume met een oppervlak van 70 bij 70m en een hoogte van 40m. We vergelijken het Forumgebouw met een kasteel, die architectonische typologie maakt het mogelijk om te gaan met de schijnbare tegenstelling tussen de programmatische diversiteit en de stedenbouwkundige wens om een object te realiseren. Het kasteel is aan de buitenzijde eenduidig en monoliet. Aan de binnenzijde complex, met binnenplaatsen en een grote diversiteit aan functies en activiteiten. Een compacte stedelijke ruimte met pleinen, straten en bruggen. In het Forumgebouw hebben we de binnenplaats ontworpen als een driedimensionale stedelijke ruimte. Geen horizontale, maar een verticale opeenvolging van straten, pleinen, balkons en bruggen, allen onderdeel van het centrale atrium. Via het atrium bereikt voldoende licht en lucht het hart van het gebouw en het vormt aan zowel de noord als de zuidzijde de toegang tot het gebouw. De entreegebieden zijn de overgang tussen het park en het gebouw. De vliesgevels zorgen ervoor dat er vanuit het atrium op iedere plek visueel contact is met het omliggende park. Om het intensieve gebruik en toekomstige wijzigingen van het (onderwijs)programma goed te kunnen doorstaan wenden we klassieke geometrische vormen en een duurzame materialisering aan. Dat leidt tot een stevig, kloek gebouw. Ook daarmee is het vergelijkbaar met een kasteel, het gebouw is immers sterker dan de mogelijke toekomstige aanpassingen. De materialen die zijn toegepast zijn archetypisch van karakter: baksteen, beton, staal, glas en hout. De hoeveelheid verschillende materialen wordt zoveel mogelijk beperkt, de installaties blijven in het zicht. Het concept van een “naked building” ontstaat door structuur, installaties en details nadrukkelijk te tonen. Het gebouw laat zich het best lezen als een vierkant volume dat ter plaatse van de trappenhuizen is voorzien van grote, diepe sleuven die de losse gebouwdelen benadrukken. Op de bovenste verdieping zijn de gebouwdelen gekoppeld en de hoogte van de dakrand is overal gelijk. Daardoor valt het gebouw niet uiteen in afzonderlijke delen maar blijft het een monoliet. De flexibiliteit van de plattegronden is in de gevels niet direct afleesbaar door de toepassing van gemetselde penanten die een eigen structuur vormen onafhankelijk van de achterliggende vrij indeelbare vloeren. © Quist Wintermans Architeken.